بيش از چند دهه است كه پليمرها جايگزين فلزات و مواد گوناگون در كاربردهاي مختلف شده اند. مهمترين علت استفاده گسترده از پليمرها ، كاهش هزينه و آسان فرآيند كردن آنهاست. در ميان گوناگوني پليمرها ، پليمرهاي پلي سولفايد كلاس مهمي از پليمرها با ثبات حرارتي عالي و مقاوم در برابر حلال و روغن مي باشند. كاربردهاي اين پليمرها بويژه در روكشها و درزگيرها كه نياز به مقاومت بالا در برابر حلالها و روغن مورد نياز است مي باشد. بواسطه قيمت پايين و خواص فيزيكي و مكانيكي خوب اين ماده ، بصورت وسيع در صنايع لاستيك براي توليد انواع مختلف شيلنگها و در صنايع هوافضا براي اتصالات مقاوم در برابر روغن بويژه براي مخازن نگهداري گازوئيل مورد استفاده قرار گرفته است. در اين اختراع هدف ما سنتز و شناسايي گونه جديدي از پليمرهاي پلي سولفايد بوده است. از جمله كاربردهاي اين پليمر در صنايع پتروشيمي ، صنايع ورزشي و پزشكي مي باشد.

امروزه پليمرها در زندگي روزمره انسان ها مصرفي چشمگير يافته اند و كاربرد هاي صنعتي متعددي پيدا كرده اند. اين مواد جانشين فلزات ، شيشه ، سراميك ، چوب ، مقواي نازك و كاغذ شده اند. در ميان پليمرها ، پليمرهاي پلي سولفايد نسبت به دامنه وسيعي از مواد شيميايي مقاومت فوق العاده اي دارند ، همچنين داراي نفوذ پذيري اندكي براي گاز ها ، آب و حلال هاي آلي دارند و مقاومت فوق العاده اي نسبت به حرارت ، اوزون و هوازدگي از خود نشان مي دهند. بعلت خواص ويژه اي كه دارند در انواع پوشش ها ، چسب ها ، درزگيرها ، عايق ها و ... كاربرد هاي مفيد دارند. در اين اختراع هدف ما سنتز و شناسايي گونه جديدي از پليمرهاي پلي سولفايد بوده است. از جمله كاربردهاي اين پليمر در صنايع پتروشيمي ، صنايع ورزشي و پزشكي مي باشد.

پلي اتيلن ترفتالات (PET) يك ترموپلاستيك نيمه‌ بلورين از خانواده پلي استرها مي‌باشد، كه به طور وسيعي در ساخت الياف با استحكام بالا، فيلم‌هاي عكاسي و بطري‌هاي نوشيدني استفاده مي‌شود. بر طبق بررسي‌هاي انجام شده و آمارهاي جهاني توليد پلي استرها بيش از 55 ميليون تن در سال 2012 مي باشد كه بيشتر آن پلي اتيلن ترفتالات ميباشد. كه همين مقدار بالا محققان را بر آن داشت تا به فكر استفاده از اين مواد قرار گيرند. روش‌هايي مانند: سوزاندن و تبديل كردن به خاكستر، دفن‌ كردن يا خاك كردن آنها و بازيافت براي استفاده از اين مواد ارائه شد. اما اين روشها به دليل توليد گازهاي سمي ناشي از سوختن و كمبود جا براي خاك كردن و همچنين زمان طولاني تجزيه آن محققان را بر آن داشت تا PET را تجزيه كنند. لازم به ذكر است كه روش بازيافت هم به دليل كيفيت ضعيف محصول ناشي از تجزيه، روش خيلي مناسبي به حساب نمي‌آيد، اما به دليل كاهش مصرف انرژي و توليد محصولاتي با ارزش افزوده مورد توجه قرار گرفته است. روش‌هاي اصلي بازيافت شميايي شامل گليكوليز، متانوليز، هيدروليز، آمونوليز و آمينوليز مي‌باشد. گليكوليز مشكل بزرگ متانوليز يعني فشار و دماي بالا را ندارد، و گليكوليز در فشار اتمسفري انجام مي‌گيرد. اما مشكل اصلي كه فرآيند گليكوليز دارد، مدت زمان زيادي بين 4 تا 8 ساعت بسته به ميزان عامل گليكوليز و كاتاليزور و غلظت مواد، مي‌باشد، كه اين زمان زياد مستلزم مصرف بسيار زياد انرژي مي‌باشد، كه با توجه به هزينه بسيار بالاي سوخت و انرژي، بازيافت اين ماده با اين روش بازدهي اقتصادي ندارد. همچنين مشكل ديگر گليكوليز جدا كردن مونومرهاي توليد شده در واكنش گليكوليز از اليگومرها و محصولات ديگر ميباشد، كه اجراي اين فرايند را با مشكل اجرا كرده است. اما مشكل اصلي فرآيند هيدروليز نيز خوردگي تجهيزات ميباشد كه اگر بتوان زمان واكنش را كاهش داد، در نتيجه هم ميزان مصرف انرژي كاهش يافته و هم ميزان خوردگي تجهيزات كاهش مي يابد. البته لازم به ذكر است كه خوردگي تجهيزات به حلال و نوع روش هيدروليز نيز بستگي دارد. همان طور كه مشخص شد روش‌هاي ذكر شده هر كدام داري مشكلي مي‌باشند كه مانع از صنعتي شدن و بازيافت اين ماده مي‌شوند. در همين راستا و براي كاهش مصرف انرژي و زمان بازيافت اين مواد به صورت شيميايي از هيدروتالكيت ها به عنوان كاتاليزور استفاده شده است. لازم به ذكر است كه هيدروتالكيت ها بر خلاف كاتاليزورهاي قبلي به راحتي قابل بازيافت بوده و همين طور ميتوان از آن به دفعات بيشتري استفاده مجدد نمود و آلودگي براي محيط زيست نيز ندارد.

1- ساخت كامپوزيت چند جزئي پلي وينيل كلرايد / ساقه برنج / گرافن اكسايد قابل كاربرد به عنوان كف پوش، ديوار پوش، سقف كاذب. 2- مقاومت مكانيكي پايين چوپ پلاستيك ها به دليل عدم سازگاري الياف طبيعي و پليمرهايي مانند پلي وينيل كلرايد از مشكلات مهم اين صنعت نو ظهور مي باشد. از اينرو، عموما از عوامل سازگاركننده مختلف براي بهبود سازگاري اين مواد استفاده مي شود. گرافن اكسايد اين پتانسيل را دارد كه با استفاده از درصدهاي بسيار پايين گرافن اكسايد، اين ماده به عنوان يك پل ارتباطي با سطح دردسترس بسيار بالا عمل نمايد و استحكام مواد چوب پلاستيك را از هر لحاظ افزايش دهد. برهمين اساس، در اين اختراع كامپوزيت چند جزئي پلي وينيل كلرايد / ساقه برنج / گرافن اكسايد، به عنوان هدف اصلي براي نخستين بار توليد شده است.